Logica: een object. Logica: concept, betekenis, object en onderwerp van logica als wetenschap

Logica is een van de oudste objecten die naast filosofie en sociologie staan en is vanaf het begin van de opkomst een essentieel gemeenschappelijk cultureel fenomeen. De rol van deze wetenschap in de moderne wereld is belangrijk en veelzijdig. Degenen die kennis hebben op dit gebied kunnen de hele wereld overwinnen. Er werd aangenomen dat dit de enige wetenschap is die compromis oplossingen kan vinden in elke situatie. Veel geleerden verlenen discipline aan de verdeling van de filosofie, terwijl anderen op hun beurt deze mogelijkheid ontkennen.

Natuurlijk, mettertijd, de oriëntatie van logisch onderzoek verandert, worden methoden verbeterd en ontstaan nieuwe trends die voldoen aan wetenschappelijke en technische eisen. Dit is nodig, omdat de maatschappij elk jaar nieuwe problemen ondervindt die niet kunnen worden opgelost door verouderde methoden. Vaklogica bestudeert menselijk denken aan de kant van die wetten, die hij gebruikt in het proces om de waarheid te kennen. In feite, aangezien de discipline die we overwegen, zeer veelzijdig is, wordt het bestudeerd met behulp van verschillende methoden. Laten we hen overwegen.

De etymologie van logica

Etymologie is een sectie van de taalkunde waarvan het hoofddoel de oorsprong is van het woord, zijn studie vanuit het oogpunt van semantiek (betekenis). "Logos" in het Grieks betekent "woord", "gedacht", "kennis". Zo kunnen we zeggen dat logica een object is dat aan het denken denkt (redeneren). Echter, de psychologie, de filosofie en de fysiologie van zenuwachtige activiteit, bestuderen ook denken, maar is het mogelijk om te zeggen dat deze wetenschappen hetzelfde studeren? Integendeel, in tegendeel, zij zijn het tegenovergestelde. Het verschil tussen deze wetenschappen ligt in de manier van denken. Oude filosofen vonden dat het denken van de mens divers is, omdat hij situaties kan analyseren en een algoritme creëert voor het uitvoeren van bepaalde taken om een bepaald doel te bereiken. Filosofie als object is bijvoorbeeld simpelweg een discussie over het leven, over de betekenis van zijn, terwijl logica, afgezien van onbeleefde reflecties, leidt tot een duidelijk resultaat.

Referentie methode

Laten we proberen om op woordenboeken te solliciteren. Hier is de betekenis van deze term iets anders. Vanuit het oogpunt van de auteurs van encyclopedieën is logica een voorwerp dat wetten en vormen van menselijk denken bestudeert met als doel de omliggende realiteit te begrijpen. Deze wetenschap is geïnteresseerd in hoe "levende" echte kennisfuncties, en op zoek naar antwoorden op hun vragen, richten wetenschappers niet op elk specifiek geval, maar volgen specifieke regels en gedachtegangen. De belangrijkste taak van logica als een wetenschap van denken is alleen rekening te houden met de manier om nieuwe kennis te verkrijgen in het proces van het kennen van de omringende wereld, zonder de vorm te verbinden met specifieke inhoud.

Het principe van logica

Het object en de betekenis van de logica wordt het beste in een concreet voorbeeld overwogen. Laten we twee uitspraken uit verschillende vakgebieden nemen.

1. "Alle sterren hebben hun eigen straling. De zon is een ster. Het heeft zijn eigen straling. "
2. Elke getuige moet de waarheid vertellen. Mijn vriend is een getuige. Mijn vriend is verplicht de waarheid te vertellen.

Als u deze oordelen analyseert , kunt u zien dat in elk van hen de derde reden wordt verklaard door de derde. Hoewel elk van de voorbeelden tot verschillende kennisvelden behoren, is de manier van koppelen van de bestanddelen van de inhoud in elk van hen hetzelfde. Namelijk: als een object een bepaalde eigenschap heeft, heeft alles wat verband houdt met deze kwaliteit een andere eigenschap. Resultaat: het onderwerp in kwestie heeft ook deze tweede eigenschap. Deze causale relaties worden meestal logica genoemd. Deze relatie kan in veel levenssituaties waargenomen worden.

Laten we de geschiedenis veranderen

Om de ware betekenis van deze wetenschap te begrijpen, moet u weten hoe en onder welke omstandigheden het ontstaan is. Het blijkt dat het onderwerp van de logica als wetenschap bijna in één keer in verschillende landen is ontstaan: in het oude India, in het oude China en in het oude Griekenland. Vanwege Griekenland ontstond deze wetenschap tijdens de periode van de desintegratie van het clansysteem en de vorming van dergelijke lagen van de bevolking als handelaren, grondeigenaren en ambachtslieden. Degenen die Griekenland regeerden, hebben inbreuk gemaakt op de belangen van vrijwel alle segmenten van de bevolking, en de Grieken begonnen hun standpunten actief uit te drukken. Om het conflict op vreedzame wijze op te lossen, gebruikte elke kant zijn argumenten en argumenten. Dit gaf een impuls aan de ontwikkeling van zo'n wetenschap als logica. Het onderwerp werd erg actief gebruikt, omdat het heel belangrijk was om de discussies te winnen om de beslissingen te beïnvloeden.

In het oude China ontstond logica tijdens de gouden eeuw van de Chinese filosofie of, zoals het werd genoemd, de periode van "worstelen". Net als de situatie in het oude Griekenland, was er ook een strijd tussen de welvarende straten van de bevolking en de autoriteiten. De eerste wilde de staatsstructuur veranderen en de overdracht van macht door erfenis afschaffen. Tijdens een dergelijke strijd om te winnen was het noodzakelijk om zo veel mogelijk supporters om hem te verzamelen. Echter, als in Oud-Griekenland dit een aanvullende stimulans vormde voor de ontwikkeling van logica, dan in het oude China - integendeel. Nadat het Qin-koninkrijk de dominante was en de zogenaamde culturele revolutie plaatsvond, de ontwikkeling van de logica in dit stadium

E is gestopt

Gezien het feit dat deze wetenschap in verschillende landen precies in de periode van strijd is ontstaan, kan het object en de betekenis van de logica als volgt worden gekenmerkt: het is de wetenschap van de volgorde van menselijk denken dat de oplossing van conflictsituaties en geschillen positief kan beïnvloeden.

Het belangrijkste onderwerp van de logica

Het is moeilijk om één definitieve betekenis uit te geven, die in het algemeen zo'n oude wetenschap kan karakteriseren. Bijvoorbeeld, het onderwerp van de logica is de studie van de wetten van de afleiding van juiste bepaalde oorzaken en uitspraken uit bepaalde echte omstandigheden. Dit was de beschrijving van deze oude wetenschap door Friedrich Ludwig Gottlob Frege. Het concept en het onderwerp van de logica werd onderzocht door Andrei Nikolaevich Shuman, een bekende moderne logicus. Hij geloofde dat dit een wetenschap van reflectie is, die verschillende manieren van denken verkent en hen modelert. Bovendien is het object en het onderwerp van de logica natuurlijk spraak, omdat logica alleen door middel van conversatie of discussie gerealiseerd wordt, en het is absoluut onbelangrijk, hardop of 'over zichzelf'.

De bovenstaande uitspraken wijzen erop dat het onderwerp van de logicawetenschap de structuur van het denken en zijn verschillende eigenschappen is die het gebied van abstract logisch en rationeel denken scheiden - vormen van denken, wetten, noodzakelijke interrelaties tussen structurele elementen en de juistheid van denken om de waarheid te bereiken.

Het proces van het vinden van de waarheid

In eenvoudige termen is logica het gedachteproces om de waarheid te zoeken, omdat het proces van het zoeken naar wetenschappelijke kennis op basis van zijn principes wordt gevormd. Er zijn verschillende vormen en methoden om logica te gebruiken en ze worden allemaal gecombineerd tot een theorie van kennis in verschillende wetenschapsgebieden. Dit is de zogenaamde traditionele logica, waarin er meer dan 10 verschillende methoden zijn, maar de belangrijkste zijn nog steeds de deductieve logica van Descartes en de inductieve logica van Bacon.

Deductieve logica

We kennen allemaal de methode van aftrek. Het gebruik ervan is op een of andere manier verbonden met wetenschap, zoals logica. Het onderwerp van Descartes 'logica is een methode van wetenschappelijke cognitie, waarvan de essentie ligt in de strikte aftrek van bepaalde bepalingen die eerder zijn bestudeerd en bewezen nieuw zijn. Hij kon uitleggen waarom, aangezien de oorspronkelijke uitspraken waar zijn, dan zijn de afgeleide ook waar.

Voor deductieve logica is het zeer belangrijk dat er geen tegenstrijdigheden zijn in de eerste verklaringen, omdat ze in de toekomst tot onjuiste conclusies kunnen leiden. Deductieve logica is zeer nauwkeurig en verdraagt geen aannames. Alle postulaten die worden gebruikt, zijn in principe gebaseerd op geverifieerde gegevens. Deze logische methode heeft de kracht van overtuiging en wordt in de regel gebruikt in exacte wetenschappen, zoals wiskunde. Bovendien wordt de deductieve methode niet ondervraagd, maar de methode om de waarheid te vinden wordt bestudeerd. Bijvoorbeeld de bekende stelling van Pythagoras. Is het mogelijk om de juistheid ervan te stellen? Integendeel, het is nodig om de stelling te leren en te leren hoe te bewijzen. Het onderwerp 'Logica' studeert precies deze richting. Met de hulp, met kennis van bepaalde wetten en eigenschappen van het object, wordt het mogelijk om nieuwe te brengen.

Inductieve logica

We kunnen zeggen dat Bacon's zogenaamde inductieve logica in wezen in strijd is met de basisprincipes van deductieve logica. Als de vorige methode wordt gebruikt voor de exacte wetenschappen, dan is deze voor natuurwetenschappen, waarin logica nodig is. Het onderwerp logica in dergelijke wetenschappen: kennis wordt geëxtraheerd door observatie en experimentatie. Er is geen plaats voor nauwkeurige gegevens en berekeningen. Alle berekeningen worden uitsluitend zuiver theoretisch uitgevoerd, om een object of fenomeen te bestuderen. De kern van inductieve logica is als volgt:

1. Voer een constante monitoring uit van het object dat wordt onderzocht, en creëer een kunstmatige situatie die theoretisch kan ontstaan. Dit is nodig om de eigenschappen van bepaalde objecten te bestuderen die niet onder natuurlijke omstandigheden kunnen worden geleerd. Dit is een noodzakelijke voorwaarde voor het bestuderen van inductieve logica.
2. Op basis van waarnemingen verzamelen zoveel mogelijk feiten over het onderzochte object. Het is zeer belangrijk om aandacht te besteden aan het feit dat, aangezien de voorwaarden kunstmatig werden gecreëerd, de feiten vervormd kunnen worden, maar dit betekent niet dat ze onjuist zijn.
3. Samenvatten en systematiseer de verkregen data tijdens de experimenten. Dit is nodig om de situatie te beoordelen die is ontstaan. Als de gegevens onvoldoende zijn, dan moet het fenomeen of object opnieuw in een andere kunstmatige situatie worden geplaatst.
4. Maak een theorie om de bevindingen te verklaren en hun verdere ontwikkeling te voorspellen. Dit is het laatste stadium, dat dient om samen te vatten. De theorie kan worden gemaakt zonder rekening te houden met de feitelijke gegevens, maar toch zal het juist zijn.

Bijvoorbeeld, op basis van empirisch onderzoek naar natuurverschijnselen van trillingen van geluid, licht, golven, enz., Formuleerden fysici het proefschrift dat elk fenomeen dat periodiek van aard is, kan worden gemeten. Natuurlijk werden afzonderlijke condities gemaakt voor elk fenomeen en bepaalde berekeningen werden gemaakt. Afhankelijk van de complexiteit van de kunstmatige situatie waren de indicaties significant verschillend. Dit heeft ons toegestaan om te bewijzen dat de periodiciteit van de oscillatie kan worden gemeten. Bacon legde wetenschappelijke inductie uit als een methode van wetenschappelijke kennis van oorzaak-effect relaties en de methode van wetenschappelijke ontdekking.

Oorzakelijk verband

Vanaf het begin van de ontwikkeling van de wetenschapswetenschappen is veel aandacht besteed aan deze factor, die het gehele onderzoeksproces beïnvloedt. Oorzakelijkheid is een zeer belangrijk aspect bij het bestuderen van de logica. De reden is een bepaalde gebeurtenis of voorwerp (1), die vanzelfsprekend het optreden van een ander object of fenomeen beïnvloedt (2). Het onderwerp van de wetenschappelijke logica, om formeel te spreken, is om de redenen voor deze volgorde te verduidelijken. Immers, uit het bovenstaande blijkt dat (1) de oorzaak is (2).

Men kan een voorbeeld geven: wetenschappers die de buitenste ruimte en objecten ontdekken die er zijn, hebben het fenomeen van een 'black hole' gevonden. Dit is een soort kosmisch lichaam, waarvan het zwaartekrachtveld zo groot is dat het in staat is om elk ander object in de ruimte te absorberen. Nu zullen we de oorzaak-en-effect-relatie van dit fenomeen verklaren: als het zwaartekrachtveld van elk kosmisch lichaam zeer groot is: (1), dan is het in staat om elk ander te absorberen (2).

Basismethoden van Logica

Het onderwerp van de logica bestudeert kort veel levensfragmenten, maar in de meeste gevallen hangt de verkregen informatie af van de logische methode. Bijvoorbeeld, de analyse heet de figuurlijke verdeling van het object dat onderzocht wordt in bepaalde delen, met het doel om zijn eigenschappen te bestuderen. Analyse is in de regel noodzakelijkerwijs verbonden met synthese. Als de eerste methode het fenomeen verdeelt, verbindt de tweede integendeel de resulterende onderdelen om de relatie tussen hen vast te stellen.

Een ander interessant onderwerp van logica is de abstractiemethode. Het is een proces van mentale scheiding van bepaalde eigenschappen van een object of fenomeen om ze te studeren. Al deze technieken kunnen worden geclassificeerd als methoden van cognitie.

Er is ook een interpretatiemethode, die bestaat uit de kennis van het tekenstelsel van bepaalde objecten. Zo kunnen objecten en fenomenen een symbolische betekenis krijgen, die het essentie van het object zelf begrijpt.

Moderne Logica

Moderne logica is geen leer, maar een weerspiegeling van de wereld. In de regel heeft deze wetenschap twee perioden van vorming. De eerste begint in de Oude Wereld (Oud-Griekenland, Oud-India, Oud-China) en eindigt in de 19e eeuw. De tweede periode begint in de tweede helft van de 19e eeuw en blijft tot op heden. Filosofen en wetenschappers uit onze tijd stoppen niet met het bestuderen van deze oude wetenschap. Het lijkt erop dat al zijn methodes en principes al lang door Aristoteles en zijn volgers zijn bestudeerd, maar elk jaar wordt logica als wetenschap, logica en haar kenmerken verder onderzocht.

Een van de kenmerken van de moderne logica is de verspreiding van het onderwerp van onderzoek, dat het gevolg is van nieuwe types en denkwijzen. Dit leidde tot de opkomst van dergelijke nieuwe soorten modale logica als de logica van verandering en causale logica. Het bleek dat dergelijke modellen aanzienlijk verschillen van die welke al bestudeerd zijn.

Moderne logica als wetenschap wordt in veel levensgebieden gebruikt, zoals technologie en informatietechnologie. Als u bijvoorbeeld overweegt hoe de computer werkt en werkt, kunt u erachter komen dat alle programma's erop worden uitgevoerd met behulp van een algoritme waar logica op de een of andere manier betrokken is. Met andere woorden, we kunnen zeggen dat het wetenschappelijke proces het ontwikkelingsniveau heeft bereikt waar apparaten en mechanismen die aan logische principes werken, succesvol worden opgericht en in gebruik genomen.

Een ander voorbeeld van het gebruik van logica in de moderne wetenschap zijn controleprogramma's in CNC-machines en -installaties. Ook hier lijkt de ijzeren robot logisch geconstrueerde acties uit te voeren. Zulke voorbeelden tonen ons echter slechts formeel de ontwikkeling van de moderne logica, want deze manier van denken kan alleen een levend wezen hebben, zoals een persoon. Bovendien richten veel wetenschappers nog steeds op of dieren logische vaardigheden kunnen hebben. Alle onderzoeken op dit gebied worden beperkt tot het feit dat het principe van dierlijke actie uitsluitend op hun instincten is gebaseerd. Krijg informatie, verwerk het en produceer het resultaat kan alleen een persoon zijn.

Studies op het gebied van wetenschap, zoals logica, kunnen nog duizenden jaren duren, omdat het menselijke brein niet grondig is bestudeerd. Elk jaar worden mensen meer en meer geboren, wat de voortdurende evolutie van de mens aangeeft.