Filosofie van de Verlichting en de belangrijkste kenmerken ervan

De Eeuw van Verlichting in Europa werd gevormd in bijzondere historische omstandigheden. Dit waren de tijden van het bewind van de absolute monarchie in Frankrijk, die een crisis en een kloof ondervonden tussen economische ontwikkeling en het machtssysteem, evenals een versteviging van het clericalisme (het Edict of Nantes on Tolerance werd ingetrokken). De bronnen van nieuwe ideeën waren het wetenschappelijke beeld van de wereld die door Newton werd ontwikkeld, evenals de Engelse sociale filosofie (John Locke, de 'gezond verstand') en franse denkers en denkers, zoals Pierre Beyle, Descartes en Montesquieu.

De ideeën van de Verlichting hebben in de eerste plaats het probleem van het tegenovergestelde van Reden en Geloof de meest prioritaire filosofische vraag gemaakt en de cultus Reden en Vordering voorgesteld als een van de belangrijkste doelstellingen van de mensheid. Als de Engelse filosofen die de term 'verlichting' bezitten, theoretici waren van het zogenaamde kabinetkarakter, vertegenwoordigen de Franse verlichtaars een echte sociale beweging of 'partij' van filosofen. Zij waren dol op de politiek, hadden toegang tot een breed deel van de bevolking en schreven in het Frans, begrijpelijk voor degenen die geletterd waren. Het hoofdbeginsel van de Franse Verlichting was het geloof in de prevalentie van ideeën over de samenleving. Zij geloofden dat ideeën de ontwikkeling van de maatschappij beïnvloeden en om de samenleving te verlichten, is het eerst noodzakelijk om mensen op te leiden.

De filosofie van de Verlichting is ondenkbaar zonder dat, zeker zijn helderste vertegenwoordiger, zoals François Voltaire. Hij heeft inderdaad geen eigen filosofisch systeem gemaakt, maar beroemd als een vechter met fanatisme en bijgeloof, niet zonder reden zijn bekende kreet tegen de overheersing van de kerkelijkheid van de Rooms-Katholieke Kerk "Crush the Gad"! Voltaire was in zijn opvattingen een deist, hij geloofde dat het bestaan van Reden in het Heelal de oorzaak en het doel van dit bestaan bewijst. Hij stond ook tegen het atheïsme, en geloofde dat de verwerping van God de morele en morele grondslagen van de mens zou schaden. Voltaire probeerde Newton's leer van de natuurwetten in Frankrijk te populariseren, en ook de theorie over "aangeboren ideeën" van Descartes en Solipsism Berkeley bekritiseerd. In de theorie van kennis vertrouwde Voltaire op Locke en Francis Bacon: kennis is gebaseerd op ervaring, maar er zijn absolute kennis, zoals wiskunde, moraliteit en het concept van God. Op het gebied van de psychologie deelde de filosoof een modieuze leer in die tijd dat de mens een verstandig mechanisme zonder ziel is, maar met instinct en intellect.

De tweede onvoorwaardelijke autoriteit die de filosofie van de Verlichting creëerde, en de tegenstander van Voltaire, is Jean-Jacques Rousseau. De beroemdste van zijn werken zijn "Reflecties over de oorsprong van ongelijkheid tussen mensen", "Social Contract" en "New Eloise". Rousseau geloofde dat de belangrijkste drijvende kracht in de mens niet intelligentie is, maar gevoelens, zoals instincten als geweten en genie. Rousseau bekritiseerde de moderne wetenschap en industrie, erop toe dat ze de mens van de natuur scheiden, kunstmatige behoeften voor hem creëerde en mensen van elkaar vervreemden. De taak van de filosofie is om deze kloof te overwinnen en een persoon gelukkig te maken. Op het gebied van de geschiedenis heeft Rousseau het idee van een 'golden age' gedeeld die door privé-eigendom werd vernietigd. Uiteraard kunt u natuurlijk niet terugkomen, maar u kunt de situatie althans gedeeltelijk corrigeren door een sociaal contract te sluiten en gemeenschappen van gelijke kleine eigenaren te creëren die alle kwesties op referendum oplossen. Rousseau was ook een theoreticus van "natuurlijk onderwijs" in de boezem van de natuur zonder een restrictief kader, en religieus voldeed aan de ideeën van persoonlijke ervaring.

Filosofie van de Verlichting wordt ook voorgesteld door een melkwegstelsel van Franse materialisten - Lametrie, Helvetius, Holbach, Diderot. Holbach in het 'Systeem van de Natuur' verminderde alle verschijnselen aan de beweging van materiële deeltjes, en Lametre verbond zich niet alleen met beweging, maar ook met gevoelens, die de aanwezigheid in de automatiek van de automatisering voorspellen ("Man-Machine"). Zij ondersteunen ook het idee van de ontwikkeling van de mens uit het anorganische "koninkrijk" door de groenten en dieren. Een van de kenmerkende kenmerken van het Franse materialisme van dit tijdperk is zijn determinisme: alles is onderworpen aan universele wetten, er is geen geval, geen doel, maar alleen oorzaak en gevolg. Cognitie, naar hun mening, gaat voort uit ervaring, wordt omgezet in denken, en zijn doel is de verbetering van de mens. Maar de voornaamste voorwaarde van kennis is de sensaties waarmee we de wereld om ons heen registreren. Bijvoorbeeld, Diderot, in tegenstelling tot Lametrie, geloofde dat de persoon in een dergelijk systeem lijkt op een machine, maar een piano, omdat hij een systeem van tekens als de taal gebruikt (en de tekens stemmen overeen met de pianosleutels). In de sociale filosofie hielden materialisten zich aan op het rationeel egoïsme, dat kan samenwerken op gemeenschappelijke belangen en dus tot universele belangstelling en moraliteit komen.

Aangezien bijna alle bekende filosofen de filosofie van de Verlichting hebben gegeven, hebben de wereld overeengekomen dat gezond verstand en juiste ideeën de juiste sociale orde vormen, zij creeren het project van "Encyclopedia", de belangrijkste ideoloog en beheerder van Diderot. Hij slaagde erin om alle verliezers, zowel materialisten als deisten, samen te brengen, zodat ze artikelen over alle wetenschappelijke prestaties op zowel de natuurlijke als humanitaire gebieden schreven, gecombineerde progressieve standpunten met kritiek op de verouderde en een beeld van de menselijke geest als geheel. Dit werk is met veel enthousiasme begonnen, maar dan zijn de meeste deelnemers weggenomen van zowel het project als om financiële en interne redenen. Alleen alleen, Diderot was in staat om dit werk tot het einde te voltooien en alle 52 volumes van de "Encyclopedia" te publiceren, samenvattend alles wat de wetenschap van de XVII-XVIII eeuwen heeft bereikt.