Analyse van het gedicht Achmatova "Native Land" en de prehistorie

1961. Geschreven gedicht "Native Land". In het Leningrad ziekenhuis in de afgelopen jaren, het leven van de dichter, met het motto van haar eigen gedichten.

waarom is de aarde

Analyse van het gedicht Achmatova "vaderland" moet beginnen met het beantwoorden van de vraag: "Waarom is het vaderland, en niet een land, en niet Rusland?"

Het gedicht is geschreven in de twintigste met het begin van de Tweede Wereldoorlog. Maar Achmatova schrijft niet over het land en over hun vaderland, vruchtbare bodem - verpleegkundige. Door de jaren zestig de traditie van het aanbidden van de aarde in het verleden, maar Achmatova ervoor dat leeft nog steeds in het geheugen van de zielen van de etnische mensen. En ja, "het is het vuil op overschoenen", maar zonder Rusland nergens. Deze modder voedt ons en we ontvangt ook de aan het eind van de reis van het leven. In de lijnen van de dichter grote betekenis. Geen behoefte om odes componeren naar het land, maar we moeten niet vergeten dat dit deel uitmaakt van ons vaderland.

Onderwerp vaderland altijd klonk poëzie Anny Andreevny. Het was niet alleen trouw, maar de service voor het vaderland, ongeacht wat proeven. Achmatova was altijd met de mensen. In de omgeving. Together. Ze keek niet naar de inheemse bevolking van boven naar beneden, net als andere dichters.

Waarom is niet Rusland, en de aarde? Omdat de dichter neemt thuis niet zo een land, alsmede de grond waarop is geboren en leven. Ze wil niet accepteren het politieke systeem, onderdrukking en oorlog. Maar ze houdt het thuisland, de mensen met wie woont, en klaar om ze aan alle ontberingen doorstaan.

Op deze schreef ze in 1922. "Niet met die I ..." - het is uit deze laatste regel van het gedicht aan het motto werden genomen. En voor vier decennia, ondanks alles, haar houding ten opzichte van zijn vaderland is niet veranderd. En het was in die 40 jaar, veel van de tragische, en zijn lot, en het lot van het land.

Het belang van de geschiedenis

Analyse van het gedicht Achmatova "vaderland" kan niet compleet zijn als je niet het verhaal van de dichter leven te leren kennen. Het is onmogelijk om te begrijpen hoe dapper en trouw moeten zijn om niet geleden geven hun woorden en overtuigingen van veertig jaar, als je niet weet wat het is ervaren in die jaren.

Analyse van een gedicht van Anna Achmatova "vaderland" niet mag beginnen in de traditionele manier - met een analyse van rijmpjes en andere dingen, zal dit niet werken. En om te beginnen, dat was voordat het schrijven van dit gedicht in mijn leven "Anna van heel Rusland", zoals het genoemd werd door zijn tijdgenoten. Alleen dan zul je de diepe betekenis van het werk, alle bitterheid en al het patriottisme, geïnvesteerd in het te begrijpen.

In 1921 leert Achmatova dat haar goede vriend is het verlaten van Rusland. En dit is hoe het reageert op het vertrek van een geliefde: het zegt "Niet met die ik die de aarde gegooid." Een gedicht geschreven in het komende jaar en opgenomen in de collectie Anno Domini. In dit gedicht, wrok, woede, en een volledig aangewezen burgerlijke stand. De positie, die moet veranderen als gevolg van latere gebeurtenissen, maar versterkt zijn.

Het leven tussen de twee gedichten

Van 1923 tot 1940 Annu Andreevnu niet af. En het is moeilijk voor haar. Zij onderging indirecte repressie. Maar het was niet de moeilijkste. In 1935 werd hij gearresteerd, haar zoon Leo. Evenals haar man, maar hij zou binnenkort worden vrijgegeven. En Leo, na een korte vrijlating werd hij opnieuw gearresteerd. Vijf jaar Achmatova leefde in spanning en angst - gratie zijn zoon of niet.

wind verschijnt in 1940 de hoop; dichter kunt u afdrukken, sommige mensen zijn vrijgelaten uit kampen van Stalin. Maar in 1941 de oorlog begint. Honger, angst, evacuatie.

In 1946, toen het lijkt, heeft de greep van censuur verzwakt, Annu Andreevnu verbannen uit de Writers' Union en het drukken van zijn collecties te verbieden. In feite is het verstoken van levensonderhoud. In 1949, opnieuw gearresteerd, de zoon van Anny Andreevny, en het is weer in lijn met de percelen.

In 1951, werd gereduceerd in de Unie van Schrijvers. In 1955 herstelde de daklozen dichter een klein huis in het dorp Komarovo, in de buurt van Leningrad, na de ontruiming van de Fountain House maart 1952. Echter, in geen haast om het te publiceren. En een paar jaar gedichten Achmatova geproduceerd samizdat.

In mei 1960, in Anny Andreevny begint intercostale neuralgie, het draagt een aantal hartaanvallen, begint de beproeving van de ziekenhuizen. En in deze toestand is ze in het ziekenhuis op het moment van schrijven van "vaderland". Wat wil en toewijding die nodig is om te bezitten om te dragen door middel van het verlies van zijn liefde voor het land en niet aan het burgerschap te veranderen.

Traditionele gedicht analyse Achmatova "Native Land"

Dit werk gaat over liefde voor zijn land, maar van het woord "liefde" is er niet. Door middel van analyse van de gedichten van Anna Achmatova "vaderland", is het gemakkelijk te begrijpen dat het met opzet is uitgesloten. Het gedicht is zo geconstrueerd dat zelfs zonder het woord openbaart de liefde van zijn geboorteland. Hiervoor dvuchastnost toegepast product, wat begrijpelijk is voor het wijzigen.

de grootte van de vangsten uw oog Het veranderen wanneer u de analyse van het gedicht "Native Land" uit te voeren. allemaal duidelijk verzoend Achmatova. Shestistopny jambe - eerste 8 rijen. Verder is de overgang naar de anapest - trehstopny, en na - chetyrehstopnym. Pentameter - een ontkenning dat de dichter niet is opgenomen in het begrip van de liefde. Anapest - goedkeuring van een eenvoudige definitie. De man - een deel van het land, en vrij beschouwen het zijn - om lief te hebben.

Ook moet worden gewezen op de waarde van het woord "land", door het analyseren van het gedicht "Native Land". Akhmatova gebruikt ze als een paar. In het gedicht, de twee waarden. De eerste - de plaats waar we leven en sterven, een plaats die niet mag worden gegooid, wat er ook gebeurt. De tweede - de bodem, as, "de crunch op de tanden." allemaal gewoon hier. Benaming ( "beloofde" etc.) en "ukrashatelnaya" lexicon ( "heropenen", "amulet") in de eerste, jambisch gedeelte blijven. Het tweede deel bestaat uit het lokaal geen bijvoeglijke naamwoorden. Alles is veel eenvoudiger, maar dieper. Ware liefde heeft geen pathos nodig.