Genre werkt "Asjik Kerib". "Asjik Kerib": overzicht

Werk "Asjik Kerib" - een Turks verhaal, die door M. Lermontov werd geschreven, zijnde de eerste schakel in de Kaukasus. Daar werd hij verbannen in 1937 voor zijn noodlottige gedicht "De dood van een dichter." Zijn schoot zeer slecht zinloze dood A. S. Pushkina, waarin hij de schuld van de gehele seculiere samenzweerderige kennis met tsaar Nicolaas I. En nu, het leven in de Kaukasus tussen de prachtige bergen en rivieren, in de vrije tijd is hij het bestuderen van de plaatselijke folklore. En is het niet verwonderlijk dat hij de oude legende van de liefde die de hele Kaukasus, het Midden-Oosten en wist had gehoord Centraal-Azië, heeft hem onverschillig links en inspireerde de creatie van deze opmerkelijke verhaal.

overzicht

"Asjik Kerib" begint met het feit dat eens een tijd woonde in de stad Tiflis een zeer rijke Turkse handelaar. En hij had een veel goud. Maar zijn belangrijkste rijkdom was zijn enige dochter genaamd rasprekrasno Magul-Mageri.

Zodra ik zag deze schoonheid is zeer slecht reiziger Asjik Kerib en meteen verliefd op haar. Maar hij was te arm om te vertrouwen op een bruid. Hij had echter groot en zuiver hart. Hij kon de saz spelen en geprezen in de liederen van oude krijgers Turkestan.

Hoop om de hand van zijn geliefde te krijgen, heeft hij bijna geen was het niet. En daarom werd hij erg ziek op het hart. Dan op een dag, terwijl hij lag te slapen onder de wijngaard, verleden Magul-Mageri met zijn vrolijke vrienden. Een van haar vrienden sprong op en begon te ontwaken Asjik Kerib met de woorden: "Dit is geen tijd om te slapen wanneer uw gazelle loopt door." De man net wakker. En het kwam Magul-Mageri. Ze raakten aan de praat. Asjik Kerib vertelde haar van zijn verdriet en liefde voor haar, veel spijt dat haar vader zijn geliefde dochter niet zou geven aan een arme zwerver. Maar Magul-Mageri zei dat zijn vader is zeer rijk en beloon haar goud, dat ze zal duren voor twee. Laat hem vragen om haar hand. Maar Asjik Kerib was een trotse jonge man en wilde niet toen het begon aan het feit dat hij eens arm was de schuld.

ontwikkeling plot

Hij geeft het woord Magul-Mageri dat precies zeven jaar over de hele wereld zullen zwerven en het verwerven van een schat, en dan zeker na haar te komen. En als dit niet gebeurt, dan is hij klaar om in de hete woestijn land van anderen om te sterven. Magul-Mageri moesten instemmen. Maar ze waarschuwde hem dat als hij niet op de afgesproken tijd niet terug te keren, zal ze trouwen Kurshud Bey, die al lang had haar het hof.

En toen kwam Asjik Kerib naar zijn moeder en vroeg haar zegen, kuste zijn zus en verliet. Toen hij de stad verliet, ving hij met de ruiter. Het was Kurshud Bey, die ook willen reizen met hem. Maar toen ze bij de rivier en Asjik Kerib kwam, liet zijn kleren, zwom naar de andere kant, een sluwe Kurshud Beg niet zwom achter hem aan en grijpen de kleren van de arme man wegreed. Hij deed dit om dingen Asjik Kerib Magul-Mageri en zijn moeder te laten zien, en daarmee hen ervan overtuigen dat de jongen verdronken. Echter, een wijs-Magul Mageri niet geloven zijn verhaal en nog steeds de voorkeur om te wachten op haar geliefde.

resultaat

Intussen is de arme reiziger liep door een vreemd land, en de mensen zongen voor een stuk brood. Maar eenmaal in Khalaf was hij gelukkig. Sweet toen hij zong in het koffiehuis, verheerlijkende zijn mooie Megul-Mageri, hoorde hij de grote Pasha, die zich liet inspireren door zijn zang en nodigde hem uit om haar. Vanaf dat moment elke dag regende het goud en zilver. Hij begon aan een leuke en rijk leven. En misschien vergat hij zijn Megul-Mageri, of misschien niet, maar de term kwam een einde, en hij was niet van plan op de weg. En Magul-Mageri besloten om mezelf eraan te herinneren. Het stuurt een gouden schaal met een koopman uit Tiflis (in volgorde van veertig kamelen en 80 slaven), reisde hij naar de oostelijke steden en tentoongesteld de schotel op het scherm tot u de eigenaar te vinden. En de eigenaar eindelijk gevonden. Asjik Kerib het zien van een gerecht herinnerde Megul-Mageri en dringend zasobiralsya de weg. Maar plotseling besefte ik dat hij had geen tijd, en uit wanhoop en bad tot Allah wilde vouw over de klif. Maar toen ik zag een prachtige ruiter op een wit paard, die besloot om hem te helpen in de tijd en heeft doorgezonden naar hun huizen. Zoals later bleek later, het was een zeer Haderiliaz (Georgiy Pobedonosets).

happy end

Nu, tijd om in Tiflis, Asjik Kerib was bezorgd dat de mensen hem niet zouden geloven wanneer ze erachter dat hij in een ogenblik was bereikte de stad, en na twee maanden zou niet genoeg zijn voor hem om hier te komen. Toen gaf de rijder hem een kluit aarde van onder de hoeven van zijn paard en zei, dat hij wreef haar ogen blinde vrouw, en verdween. Toen Asjik Kerib kwam naar zijn huis, en het was al avond, moeder en zus thuis waren. Moeder tranen voor haar zoon en blind voor zeven jaar zag niets. Vrouwen laten de vreemdeling verblijf, maar herkenden het niet Asjik Kerib.

Toen vroeg hij voor mijn GaAs, die aan de muur hing. Het verlaten van de veiligheid van de gouden munten, ging hij met hem mee naar de bruiloft. Het blijkt dat Kurshud Bey gaf een huwelijksfeest en heeft om te trouwen Magul-Mageri. Op deze avond, het was om zijn vrouw te worden. Maar de bruid zelf was niet om plezier. Ze zat op de rijke Chapra met vrienden en gehouden in de ene hand een dolk, en in de andere een gifbeker. Maar toen de reiziger begon te zingen en begon te vertellen in de songs die hij had gezien, ze meteen herkende de stem van haar Asjik Kerib, dwars door het gordijn en rende naar zijn geliefde in zijn armen. Zuster, het zien van al dat moois, en liep, en bracht zijn moeder. Dan Asjik Kerib om te geloven al zijn verhalen, besmeurd ogen blind moeder aarde, ze zag meteen het licht en herkende haar zoon.

Genre werkt "Asjik Kerib"

Tja, wat kunnen we zeggen over dit alles? Het goede nieuws is dat "Asjik Kerib" - een sprookje met een happy end, waar de moeder vond haar zoon weer, zus - broer van de bruid - de bruidegom. Een Kurshud Bey Asjik Kerib aangeboden aan haar jongere zus Magul-Mageri, die niet minder mooi dan de oudere was trouwen. En al de helden van deze prachtige sprookje werd gelukkig in een handomdraai. Sprookje genre werkt "Asjik Kerib" spreekt al voor zich.

Het nemen van de basis van dit soort verhalen, Lermontov voer zeer specifiek voor de componenten van een sprookje is. Er zijn positieve en negatieve personages, donateurs en helpers, wonderen en avonturen. Lermontov heeft alle geweldige kanonnen behouden, en het bleek groot met subtiele oosterse smaakproduct "Asjik Kerib". Dit verhaal werd gepubliceerd na de dood van de dichter in het boek "Yesterday and Today" V. A. Sologuba in 1846. Dan is het erg geïnteresseerd in de cijfers van de Kaukasische volkeren cultuur. Ze vond het makkelijk verhalende genre werkt "Asjik Kerib", en toen werd besloten om het te vertalen in verschillende talen: Azerbeidzjaans, Armeens, Georgisch, Kabardian en anderen.

"Ashug Gharib"

Genre werkt "Asjik Kerib" lijkt als een andere folk behandeling Lermontov folk legendes en mythes, die hij was toen dol op. Het is waarschijnlijk dat het een soort van Azerbeidzjaans epos - vooral de kunst van het vertellen van epische verhalen. Vermoedelijk, "Asjik Kerib" - Turkse sprookje, hoe dan ook, dus het definieerde de dichter zelf. En in eerste instantie, het meest waarschijnlijk, het had de naam "Ashug Gharib." Het woord "Ashik ashough" betekent "volkszanger", GaAs - "de armen, de vreemdeling" een muziekinstrument, maar het woord "Kerib Gharib" is ingesteld op Mikhail Lermontov "Asjik Kerib" veranderd in een prachtige creatie van de Russische sprookje literatuur, die tot op de dag lezen nakomelingen.